" เ ธ อ ค ะ . . . "
*ฟิคนี้มีการสปอยล์*
"เรารู้ค่ะว่าเราไม่สามารถห้ามเธอชกต่อยได้แต่เราเห็นเธอเจ็บ เราก็เจ็บนะคะ"
"แค่นี้มันไม่เจ็บหรอกน่า"
"เราไม่เชื่อค่ะ"
เธอไม่สามารห้ามเขาได้
แต่ทุกครั้งที่เธอเห็นเขาเจ็บ
เธอเองก็เจ็บด้วยเหมือนกัน
"เธอคะ เอาไว้ว่าง ๆ เราไปเที่ยวด้วยกันมั้ยคะ ? "
"ขอโทษนะ อย่าพึ่งมากวนได้มั้ย"
"...ค่ะ..."
เธอต้องทนเจ็บอีกกี่ครั้งที่เขาไม่ให้ความสำคัญกับเธอ
แต่เพราะรักเขาไปแล้วเธอเลยทน...
"ทำไมเธอถึงชอบโกหกเราล่ะคะ ? "
"แล้วที่ผ่านมา..."
"เธอเคยรักเราบ้างมั้ยคะ ? "
"ขอโทษนะ..."
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"แต่ว่านะ...อยากบอกเธอมาตลอด รักเธอนะคะ "
"เรารู้ค่ะ เรารู้"
เสียงหวานที่มักจะเอ่ยคำว่า รัก อยู่ตลอดเวลา
โบว์สีฟ้าอันแสนหวงแหน
แต่เธอไม่เคยเป็นตัวของตัวเอง
I t t o k u
"เธอคะ...เรารักเธอนะคะ"
"รักมากเลยค่ะ เราอยากบอกให้เธอได้รู้"
#เธอคะ
#แฟนนักเลง
*ฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ Toxic สูง*
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น